Yeniden Başlarız

Bir tohum, bir karınca, bir su damlası gibiyiz.
Topraktan gelen insanız biz, zora gelince vazgeçmeyiz.
Kovulduğumuz kapıda bekleyeniz biz.
Düştüğümüz yerden canımız yana yana kalkıp doğruluruz biz.
İnsanız biz, yeniden başlayanız.
Tohum toprağın altında taşa denk gelince vazgeçmiyor ya hani.
Yolu uzamasına rağmen pes etmiyor.
Taşın etrafından dolanıp gün ışığına çıkıyor ya hani…
İşte öyleyiz, karşılaştığımız engele takılıp kalmayız, etrafından dolanır, üstüne çıkar, altından bile geçeriz.
Zor gelir, zorlanırız, acı çekeriz ama yeniden başlarız biz.
Çünkü hayat baki değil fanidir biliriz.
Her yeni güne yine yeniden başlarız.
Hani taşı delen o minik su damlacığı gibi,
Sürekli,
Bıkmadan,
Pes etmeden,
Acele etmeden,
Vazgeçmeden,
Biz, korkusuna rağmen harekete geçeniz.
Tüm koşullar aleyhimizde görünürken bile ümit kesmez, yeniden başlarız biz.
Karınca gibiyiz, elimizden geleni küçümsemeyiz. 
Ateşi söndüremeyeceğimizi bilsek bile su taşıyan tarafız biz.
Bazen vazgeçeriz, yapamam deriz.
Belimiz bükülür, yolda tökezleriz, hatta takılır düşeriz.
Ama biliriz ki geçici bir hayat, kalıcı bir haz vermez.
Her daim kaldığımız yerden yeniden başlarız biz.